‘Duitse drukkers momenteel te duur voor Nederlandse tijdschriften’

Inkoopdirecteur Joost Prins koopt jaarlijks voor 30 miljoen euro aan drukwerk in voor de vele tijdschriften van tijdschriftuitgever Sanoma Netherlands. Dat is exclusief het door Sanoma zelf ingekochte papier. ‘De bulk van ons werk wordt gedrukt bij vijf drukkers in Nederland, België en Polen.’

Er wordt fors gereorganiseerd bij Sanoma Media: van de ruim 60 titels blijven er straks nog 17 titels over, ook wel ‘focus-titels’ genoemd. De rest staat in de verkoop of wordt opgeheven of samengevoegd met een van de overgebleven tijdschrifttitels. Verantwoordelijk voor het laten drukken van al deze titels is de afdeling van Joost Prins (foto). Maar dat niet alleen. Prins (1968) is als ‘director procurement’ binnen het Sanoma-concern eindverantwoordelijk voor alle inkoop, met als belangrijkste segmenten drukwerk, papier, postverzending/logistiek en lease auto’s. Sanoma is niet alleen actief in Nederland en Finland, ook onder meer België, Rusland en Polen behoren tot het werkgebied van Prins en zijn afdeling. ‘Veel reizen, dat hoort er bij.’ Printmedianieuws vroeg hem naar zijn methode van werken bij het laten drukken van tijdschriften. Wie krijgt de order?

Vijf vaste drukkers

Sinds enkele jaren heeft Sanoma vijf vaste drukkers voor de productie van tijdschriften, die samen de bulk van het werk voor hun rekening nemen: Roto Smeets Group, Habo DaCosta, Pijper Media, RR Donnelley in Polen (Krakow, met 28 rotatiepersen) en het Belgische Corelio Printing. ‘Elk jaar vragen wij een aantal drukkers om mee doen met onze jaarlijkse inschrijving, vooral om de markt goed in de gaten te houden.’ En als een van de vaste drukkers te duur blijkt, dan valt deze af, zegt Prins. Dat is gebeurt met een Duitse drukker, zo blijkt. Want er zit geen Duitse drukker meer bij de vijf ‘preferred suppliers’. ‘Duitse drukkers kunnen niet meer mee met de prijzen die in de Benelux worden gerekend voor het drukken van tijdschriften.’ Behalve de vijf ‘vaste’ drukkers beschikt Sanoma over een netwerk van een stuk of tien andere drukkers, die worden ingeschakeld voor kleinere of specifieke (specialistische) opdrachten, die niet of niet goed genoeg door een van de vijf drukkers kunnen worden verricht.

Criteria

Wie krijgt de order, wat zijn de criteria die Sanoma hanteert bij het geven van de drukorder? Opvallend genoeg begint Prins niet met ‘de prijs’. ‘We gunnen onze drukopdrachten vooral aan bedrijven die goede kwaliteit leveren, zowel druktechnisch als qua leverbetrouwbaarheid.’ Sanoma levert de digitale bestanden van een tijdschrift per editie ‘cover tot cover’ aan, zodat de drukker direct aan de slag kan. ‘Wij leveren efficiënt onze bestanden aan, dan verwachten wij ook van de drukker dat hij voor een efficiënte productie zorgt. Maar ook de prijs is van belang, zo blijkt uit de opmerking van Prins over de Duitse drukkers. En tenslotte moeten de vaste drukkers ook in staat zijn om de vele ‘toeters en bellen’ te kunnen leveren, die soms worden gevraagd bij de productie van een tijdschrift, zoals (spot) UV, een vijfde kleur of banderen.

Diepdruk of offset?

Sanoma laat nog vier tijdschriften in diepdruk vervaardigen: Libelle, Margriet, Veronica Magazine en Donald Duck. Allemaal tijdschriften met een hoge oplage. Maar die oplagegrens varieert de laatste jaren nog wel eens. ‘Met een oplage van 220.000 exemplaren is Margriet in diepdruk nog steeds goedkoper dan in offset’, zegt Prins. ‘Dat bleek bij het verlengen van het drukcontract vorig jaar.’ De genoemde vier tijdschriften worden in diepdruk vervaardigd op de rotatiepersen van de Roto Smeets Group in Deventer. Voor alle titels koopt Prins ook het papier in. ‘Opgeteld koopt Sanoma tussen de 150.000 en 200.000 ton papier in per jaar voor het laten drukken van al haar tijdschriften en dagbladen.’

Serie ‘opdrachtgevers grafische industrie’

Het interview met Joost Prins is het eerste in een serie gesprekken met grote grafische inkopers, zeg maar de ‘opdrachtgevers van de grafische industrie’. In de maand maart elke week een bijdrage.